Nawigacja
· Strona Główna
· Artykuły
· Pobieranie
· Kursy i wykłady
· Wykłady PDF
· Psalmy
· Linki
· Artykuły
· Pobieranie
Informacje
· Terapie indywidualne· Kursy i wykłady
· Wykłady PDF
· Psalmy
· Linki
WIARA I MODLITWA PAŃSKA
Wstęp do analizy
Modlitwa Pańska, czyli modlitwa OJCZE NASZ, to najbardziej znana i najważniejsza modlitwa chrześcijańska.
Jest darem Ojca Niebieskiego dla swoich dzieci. A nauczył nas jej Syn Boży, Jezus Chrystus.
Jest najpiękniejszą z modlitw, gdy mówimy ją w wersji ewangelicznej.
Jest druzgocąca, gdy mówimy ją w wersji tradycyjnej.
Ta diametralna różnica spowodowana jest przez werset siódmy.
W Ewangelii św. Łukasza, kiedy uczniowie proszą: „Panie, naucz nas się modlić….”, Jezus Chrystus odpowiada:
„ Kiedy będziecie się modlić, mówcie:
„Ojcze, niech się święci Twoje imię;
niech przyjdzie Twoje królestwo!
Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień
i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy
każdemu, kto przeciw nam zawini;
i nie dopuść byśmy ulegli pokusie”
(Łk11 ,2-4)
Podobnie, w Ewangelii św. Mateusza, Jezus Chrystus mówi:
„Wy zatem tak się módlcie”:
„Ojcze nasz, który jesteś w niebie,
niech się święci imię Twoje!
Niech przyjdzie królestwo Twoje;
niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym,
którzy przeciw nam zawinili;
i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie,
ale nas zachowaj od złego!”
( Mt 6, 8 -13)
Podczas liturgii Mszy św. kapłan mówi:
Módlmy się tak, jak nas nauczył Jezus Chrystus:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie,
święć się imię Twoje!
Przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj,
i odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw od złego!
Czy to jest na pewno ta modlitwa, której nauczył nas Jezus Chrystus?
Pozornie wydaje się ta sama, ale tą samą nie jest. Istnieje zasadnicza różnica dotycząca wersetu siódmego.
Analiza psychologiczna ukazuje, jak wymowa siódmego wersetu ma wpływ na duchowy rozwój chrześcijan.
Analiza może wywołać poruszenie, wstrząsy, emocje. To wbrew pozorom dobry symptom. To objawy odczuwania i tlącego się życia natury duchowej.
Ich brak, to alarmujący stan znieczulenia duchowego i sygnał do zmiany.
Ale; „ Niech się nie trwoży serce wasze.”(J 14,2)
Ratunek jest bardzo prosty: uwierzyć Chrystusowi i jego nauce zawartej w Ewangelii.
Chrystus nas nie okłamał.
Parafrazując, można o Nim powiedzieć:
Oto Ten, który nas odkupił. Oto Ten, który mówi i czyni prawdę. Nie ma w Nim podstępu ( por. J 1,47)
On przywrócił nas do życia w jedności z Bogiem.
Uwierzyć Chrystusowi – to wybrać Zbawienie.
Pełen tekst analizy psychologicznej dotyczącej siódmego wersetu Modlitwy Pańskiej dostępny jest w załączonym pliku:
Pobierz plik
Modlitwa Pańska, czyli modlitwa OJCZE NASZ, to najbardziej znana i najważniejsza modlitwa chrześcijańska.
Jest darem Ojca Niebieskiego dla swoich dzieci. A nauczył nas jej Syn Boży, Jezus Chrystus.
Jest najpiękniejszą z modlitw, gdy mówimy ją w wersji ewangelicznej.
Jest druzgocąca, gdy mówimy ją w wersji tradycyjnej.
Ta diametralna różnica spowodowana jest przez werset siódmy.
W Ewangelii św. Łukasza, kiedy uczniowie proszą: „Panie, naucz nas się modlić….”, Jezus Chrystus odpowiada:
„ Kiedy będziecie się modlić, mówcie:
„Ojcze, niech się święci Twoje imię;
niech przyjdzie Twoje królestwo!
Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień
i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy
każdemu, kto przeciw nam zawini;
i nie dopuść byśmy ulegli pokusie”
(Łk11 ,2-4)
Podobnie, w Ewangelii św. Mateusza, Jezus Chrystus mówi:
„Wy zatem tak się módlcie”:
„Ojcze nasz, który jesteś w niebie,
niech się święci imię Twoje!
Niech przyjdzie królestwo Twoje;
niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym,
którzy przeciw nam zawinili;
i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie,
ale nas zachowaj od złego!”
( Mt 6, 8 -13)
Podczas liturgii Mszy św. kapłan mówi:
Módlmy się tak, jak nas nauczył Jezus Chrystus:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie,
święć się imię Twoje!
Przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj,
i odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw od złego!
Czy to jest na pewno ta modlitwa, której nauczył nas Jezus Chrystus?
Pozornie wydaje się ta sama, ale tą samą nie jest. Istnieje zasadnicza różnica dotycząca wersetu siódmego.
Analiza psychologiczna ukazuje, jak wymowa siódmego wersetu ma wpływ na duchowy rozwój chrześcijan.
Analiza może wywołać poruszenie, wstrząsy, emocje. To wbrew pozorom dobry symptom. To objawy odczuwania i tlącego się życia natury duchowej.
Ich brak, to alarmujący stan znieczulenia duchowego i sygnał do zmiany.
Ale; „ Niech się nie trwoży serce wasze.”(J 14,2)
Ratunek jest bardzo prosty: uwierzyć Chrystusowi i jego nauce zawartej w Ewangelii.
Chrystus nas nie okłamał.
Parafrazując, można o Nim powiedzieć:
Oto Ten, który nas odkupił. Oto Ten, który mówi i czyni prawdę. Nie ma w Nim podstępu ( por. J 1,47)
On przywrócił nas do życia w jedności z Bogiem.
Uwierzyć Chrystusowi – to wybrać Zbawienie.
Pełen tekst analizy psychologicznej dotyczącej siódmego wersetu Modlitwy Pańskiej dostępny jest w załączonym pliku:
Pobierz plik
