Analiza psychologiczna dotycząca kanonu 2 Synodu w Kartaginie z 418 r.

W 418 roku, na synodzie w Kartaginie wprowadzono zapis nakazujący wierzyć, pod karą ekskomuniki, że dzieci rodzą się z grzechem pierworodnym, który zostaje usunięty przez chrzest w kościele. Efekty tego zapisu trwają do dnia dzisiejszego i determinują wiarę chrześcijan. Przedstawiona analiza psychologiczna, wszechstronnie ukazuje jakie oddziaływanie miał kartagiński zapis synodalny, jakie zostały zawarte w nim manipulacje, jakie zniekształcenia spowodował oraz co najistotniejsze - jakie zagrożenia sprowadził i sprowadza.

Człowiek światłości - on oświetla świat cały

Człowiek światłości jest ostatnim przeznaczeniem, ostatnim aktem ku doskonałości, ku zjednoczeniu się z Bogiem. Ostatnim aktem dla syna Bożego, dla człowieka, który został odkupiony przez Jezusa Chrystusa, a jednocześnie dla całej ziemi i dla wszelkiego stworzenia, które oczekuje na człowieka światłości, który oświetli całą ziemię, czyli da stworzeniu pełną światłość, wolność i ziemię uczyni przemienioną.

Człowiek ukryty

Wewnętrzny człowiek ukryty to jest właśnie jęczące stworzenie, zdolne do pojmowania, zdolne do odczuwania, zdolne do życia. To jest ta nasza natura wewnętrzna, która przemienia naszą cielesność. Nie ma możliwości dotknąć tego miejsca i w żaden sposób go poznać, ponieważ jak to Jezus Chrystus mówi w Ewangelii: Ani krew ani ciało nie dało wam tego poznania, tylko Mój Ojciec w niebie. To Bóg dotyka tego miejsca.

Kwarki i wolna wola człowieka

Kwarki mają taką zdolność, że mimo odległości, są bezpośrednio ze sobą połączone, mogą znikać, mogą pojawiać się, mogą się teleportować. Czy to są cuda? Nie. Dla kwarków jest to naturalny ich stan istnienia. One tak się zachowują. One tak istnieją. Dla nich to jest całkowicie naturalne, że one pojawiają się i znikają, są, nie ma ich, najczęściej nie istnieją, istnieją wtedy, kiedy chcą istnieć, albo ktoś je przywołuje do tego istnienia, a jeśli ich nie przywołuje, to nie istnieją i dobrze im jest bez istnienia - czyli istnieją w Bogu.
Człowiek składa się z kwarków, a nie potrafi zachowywać się jak kwark, nie potrafi czynić cudów - dlatego, bo Bogu nie pozwala na to, aby się cuda działy w jego życiu, ponieważ zabrania to wolną wolą, swoją wolą...

Bóg jest ruchem i odpocznieniem

Odpocząłem w Bogu i teraz moje działanie ma sens; ma sens.
Czyli znalazłem sens życia.
Sensem życia jest miłosierdzie, które ma swoje źródło w miłości, która odpoczęła w Bogu.

ENTROPIA DUCHOWA; WZÓR DOSKONAŁEGO ROZWOJU CZŁOWIEKA

Wszystko co nas otacza ulega entropii. Entropię świata widzialnego można przewidzieć z dużą dokładnością, pojmując tą dokładność entropią nieostateczną - niedoskonałą, natomiast duchowy - można powiedzieć kwantowy świat, cechuje nieznajomość entropii ostatecznej - doskonałej

Dziesięć panien - córki Boga

Wspólne życie człowieka i Boga to wspólne dzieło dziesięciu panien, to wspólne zdążanie w jednym celu, to wspólne współistnienie, to wiara, miłość, łaska, pokój, nadzieja, które w pełni są objawiane w dziele człowieka na ziemi przez córki nawrócone, roztropne, te roztropne, które były nieroztropne, które poznały swoje oddalenie, odrzuciły oddalenie i przyjęły wiarę i stały się zanurzone w poznaniu, doznały poznania, doznały miłosierdzia, doznały mądrości, doznały pokoju Bożego przez posłuszeństwo Bogu i doznały cierpliwości, to przez nadzieję w pełni w nich znalazło pełne zrozumienie, pełne rozwinięcie, pełne ujawnienie.

Wspólne życie człowieka i Boga to Miłość

Miłość – stawać się jednością, być zjednoczonym, być pełnią.
Miłość – stawać się jednością, być połączonym.
Miłość – to Jezus Chrystus przychodzi z Miłości do nas, abyśmy byli jednym z Nim, abyśmy byli w Niego włączeni, abyśmy mogli z Niego pić, abyśmy byli włączeni w jedną naturę doskonałego życia.
Czyli Miłość jest to jedność z naturą życia.
Więc prawdziwa Miłość do Boga to jest jedność z naturą życia – Jego życia. On jest życiem.

Dla tej chwili żyję

Jezus Chrystus mówi o aktach Jerozolimy w taki sposób:
Teraz przychodzi Mój kres.
Ten czas, który jest w Jerozolimie to jest kresem Mojego życia
I kresem Mojej misji, którą mam wypełnić,
Kresem Mojego pobytu na ziemi.

Grób Jezusa Chrystusa - Wrota do Nieba

I odwalił kamień od grobu,
aby mogły wejść do miejsca życia,
do grobu życia,
do grobu, w którym jest życie i zmartwychwstanie,
gdzie jest to rubież nieba, rubież królestwa,
miejsce, gdzie królestwo Boże w pełni się objawia
i się w pełni wypełniło.

Nie możemy być Świątynią Boga, mając grzech pierworodny

Działanie kościoła Adamowego podważa odkupieńczą moc Chrystusa, który jest kapłanem na wieki, który żyje i dzieła odkupienia dokonał w czasie i poza czasem. I nikt i nic nie może tego zmienić, ani Chrystusa Pana zastąpić.

KOŚCIÓŁ ADAMA

Negowanie odkupienia przez nakaz poczytania sobie i dzieciom grzechu pierworodnego w czasie ceremonii Chrztu wyłącza z Jezusa Chrystusa i łączy z Adamem czyniąc Chrzest NIEWAŻNYM. GRZECH PIERWORODNY POZOSTAJE, POCZYTANY PRZEZ SUMIENIE I TRWA PRZEZ POKOLENIA SIEJĄC SPUSTOSZENIE W DUSZACH.

Kościół wyrzekł się Ducha Świętego

Ap.5.9 (…)
«Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć,
bo zostałeś zabity
i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu,

10 i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami,
a będą królować na ziemi».
Wygenerowano w sekund: 0.39
2,406,641 unikalne wizyty